- strącać
- strącać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, strącaćam, strącaća, strącaćają, strącaćany {{/stl_8}}– strącić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, strącaćcę, strącaćci, strąć, strącaćcony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dotykając, popychając, zrzucać kogoś, coś; spychać, zwalać, zsuwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Strącić popiół z papierosa. Strącić komuś kapelusz z głowy. Strącić kogoś z krzesła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zestrzelić coś lecącego w powietrzu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Strącić ptaki w locie. Strącić samolot wroga. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odliczać komuś z pensji, wynagrodzenia itp. określoną sumę pieniędzy; potrącać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Strącić komuś raty. Strącić komuś za szkody, za komorne. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}chem. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przeprowadzać reakcję chemiczną z odpowiednim odczynnikiem lub za pomocą elektrolizy, w wyniku której wydzielony zostanie z roztworu określony składnik w postaci osadu; także powodować takie wydzielanie się (w odniesieniu do substancji{{/stl_7}}{{stl_7}} chemicznych); wytrącać' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.